SEN HİÇ KENDİ BAŞINI OKŞADIN MI?
SEN HİÇ KENDİ BAŞINI OKŞADIN MI?
‘Yeterince sevginin aşamayacağı hiçbir zorluk yoktur.
Yeterince sevginin iyileştiremeyeceği hiçbir hastalık yok.
Yeterince sevginin aşamayacağı hiçbir duvar yoktur.
Ve yeterince sevginin telafi edemeyeceği hiçbir günah yok.
Sorunun ne kadar derin olduğunun hiçbir önemi yok. Ne kadar umutsuz göründüğünün de,
Ne kadar karmaşık olduğunun, ne kadar büyük göründüğünün de.
Sevginin güçlü farkındalığı hepsini çözer.
Yeterince sevebilirseniz, dünyanın en umutlu, en güçlü insanı siz olursunuz.’
(Emmett FOX)
Kendine izin ver…
Öylesine gizemli bir Evrende yaşıyoruz ki, her adımımız binlerce olasılığı yaratıyor. Hangi kapıdan içeri girsem, peki ya sonra hangi kapıyı çalsam diye düşünürken, kendini
-o mo kara do diye sayarken buluyorsun. Seçimlerimiz keşke bu kadar basit olabilse dediğini duyar gibiyim. Haklısın; Çünkü Evren öylesine lütufkâr ve yine öylesine şükür duygusuyla dolu ki, göz kamaştırıcı ne varsa onları sunuyor. Sana, bana, kolektif bilinçte insana düşen ise; yalnızca kalben kendi için en faydalı olana yönelmek oluyor. Her konuda olabilir bu. Eş seçerken, iş seçerken, Sosyal ortamlarını seçerken… Biliyorum, bazen seçimlerinin mutsuzluğunu yaşıyor ve yine kendine kızıyorsun. Onlarca olasılık içinden nasıl olurda ben en kötüsünü seçebiliyorum diyorsun.
Ama unuttuğun bir şey var değerli insan. Sen henüz gelişimini tamamlamadın ve yine sen değişmek ve gelişmek için buradasın. Her seçimin senin için bir öğreti bunu fark etmedin mi? Çok mu acı çektin? Tamam haklısın. Pekala senin acı olarak tarif ettiğin bu şeyden ne öğrendin, bu olay neleri fark etmeni sağladı bir düşün.
Öylesine değerli bir varlıksın ki sonsuzluk içinde, sayısız tecrübeye, sayısız sınava dahil ediliyorsun. Aslında daha güçlü ve kendine güvenen yeni bir senle yola devam ediyorsun. Daha bitmedi değişmeye, evirilmeye devam…
Sevilmeye layık olan en çok sensin…
Çünkü sen doğuştan bu hakka sahipsin. Kimsenin lütfu, kimsenin seni fark edişi ve yine bir başkasının seni seviyorum demesi ile sen sevilmeye layık olmuyorsun ki. Önce sevmeye kendinden başlamalısın. Kendisi için değersiz olan bir birey, bir başkası için hayalet olmaktan öteye geçemez biliyorsun.
Şimdi aynanın karşısına geçip, kendine sevgi sözcükleri söyleme zamanı.
En son ne zaman kendine SENİ SEVİYORUM dedin?
En son ne zaman kendine BEN HER ŞEYİN EN İYİSİNE LAYIĞIM dedin?
Belki de hiç demedin bilmiyorum. Ama bir köşeye bıraktığın, Sessiz sedasız fark edilmeyi bekleyen , bir başkasının sevgi sözcüklerine muhtaç hisseden ve aynaya baktığında kendisinden gözlerini kaçıran seni bulup çıkarmak lazım.
Hatırla! Sen çok değerlisin
Hatırla! Sen seversen eğer, umuda, iyi olmaya, pozitif düşünceye, sağlıklı bir yaşama, yeni fırsatlara dönüşecek çok şey ver senin içinde.
Ve yine Hatırla! Bakış açın değişirse her şey değişir…