AB’ye girersek kurtuluruz diyenlere, bir Avrupa ülkesinin gümrük kapısındaki anımı anlatmak istiyorum. Bir arkadaşımla bir Avrupa Şehrinin havaalanında gümrükten geçmek üzere kapıya doğru ilerledik ve boş bir gişeye doğru yöneldiğimizde, görevli polis memuru eliyle yan tarafı işaret ederek orada beklememizi söyledi. Kafamızı kaldırdığımızda, işaret edilen yerin kapısının üst tarafında mavi panoda 12 yıldızlı “AB bayrağı şekli ve EU CITIZENS (AVRUPA VATANDAŞLARI)” yazısı bulunuyordu. Yan taraftaki kapıda ise “NON-EUROPEAN CITIZENS (AVRUPALI OLMAYAN VATANDAŞLAR)” yazılı pano vardı. Zaten, iki gişenin önünde sonradan oluşan uzun kuyruklar ise bunu ayrıca ifade etmekteydi. Sonra, az sayıda kişinin beklediği gişelerin AB birliği vatandaşlarına ait olduğunu anlamalıydık diye kendi kendimize de söylendik ve bize ayrılan gişenin önünde kuyrukta beklemeye başladık. Önümüzde ve arkamızda bulunan Türk vatandaşları bir Avrupa kentine gelmenin keyfiyle kahkahalar atıp şakalaşıyor ve kendilerini önemsiyor, birkaç gün de olsa Avrupalı olabilmenin keyfiyle kendilerinden geçiyorlardı. Kendilerini çok önemli hissettikleri yüzlerinden okunuyordu. Çünkü birazdan Ülkeleri AB’ye girmese bile kendileri AB’ye gireceklerdi(!). Hatta “ yahu bizi Avrupa Birliği’ne alırlar mı?, Bizim daha çok yol kat etmemiz lazım, adamlar yapmış abi… Biz İtalya’da iken…” gibi klasik lafları da söylemeden edemiyorlardı. Bu arada bilgisayarda geçici bir arıza olmuş bu yüzden epey bekleyeceğimiz haberini alınca biraz canımız sıkılmıştı.Ben bir ara “EU CITIZENS” yazan gişeye giderek memura bilgisayar arızalı bizi şimdilik buradan alabilir misiniz?”diye rica ettim, yüzünü hafif ekşiterek kafasını hayır anlamında sallayan memur beni tekrar “yerime” gönderdi bu yüzden arkadaşımdan da “neden böyle bir teklifte bulundun adamların kuralları var, buna gerek yoktu” gibi bir eleştiri de aldım ve kuyrukta beklemeye devam ettim. Aradan birkaç dakika geçtikten sonra bir Japon turist kafilesinin geldiğini gördük,“ve eyvah Japonlar çok geç kaldılar” gibi espriler yaparken bir Japon’un “EU CITIZENS “ kapısına doğru girdiğini görünce ben, “Japon arkadaş yanlışlıkla girdi bunu biri uyarmalı” dedim. Arkadaşım, bence o doğru girdi dedi. Ben nasıl olur? Ben denedim olmadı diye söylendim. Biz yarı şaka tartışırken ve iddialaşırken, birden öndeki Japon’la birlikte bütün kafilenin “EU CITIZENS” kapısından geçerek gittiklerine şahit olduk. Ben hem iddiayı kaybetmiş hem de içine girdiğim aşağılık duygusuyla susup kalmıştım. O an, 60’lı yıllarda ABD yasalarıyla zenciler eşit haklara kavuşmuşken hala zencilerin birçok caddeden neden geçemediklerini, hala bazı şehirlerde ev bile kiralayamadıklarının nedenini daha iyi anlıyordum. Biz arkadaşımla acıklı ve şaşkın birbirimizin yüzüne bakarken, bizim kalabalık birazdan Avrupa toprağına ayak basacak olmalarının dayanılmaz hafifliği ile kendilerinden geçiyorlar, onların şen ve pişkin kahkahaları arasından ikinci bir Japon kafilesi daha “EU CITIZENS” kapısından geçip gidiyordu… Prof.Dr.Yavuz ÖZTÜRKLER