Çocuklar duymasın…
Son zamanlarda insanları salonlara toplayıp akıl veren psikoloji ve/veya iletişim uzmanları revaçta…
Her gün birileri bir yerlere davet edilip ağırlanıyorlar.
Onları dinleyen insanlar o an için rahatlayıp, konuşmacıya hak verip evlerine dönüyorlar. Bir an için değiştiklerini ve bundan sonraki hayatlarının daha farklı olacağını zannediyorlar.
Akıl toplantılarından sonra büyüklerin dünyasında ne değişiyor ? Bilinmez…
Ama değişmeyen bir gerçek var: Çocuklarımızın ağır bir suiistimal altında oldukları…
Büyükler birkaç saatlik sunumlarla değiştirilmeye çalışılırken küçükler ağır ihmallere maruz bırakılarak geleceğin büyükleri yapılmaya çalışılıyor…
Benim de severek izlediğim “Çocuklar duymasın” dizisinin sempatik, şefkatli ve çağdaş hanımefendisinin sunuculuğunu yaptığı, televizyon ve müzik dünyasının ünlü simalarının da jüri olduğu bir programda “aynen büyükler gibi “ türkü ve şarkı çığırttırılan çocukları görünce içim cız etti.
Söyledikleri şarkılar 23 Nisan şarkıları veya çocuk şarkıları değil…
Birçoğu büyüklerin karmaşık ve arabesk dünyalarından çıkmış keder yüklü şarkılar…
Henüz yedi yaşındaki temiz ve masum yavrunun sahnedeki heyecanı ve titrek tavrı…
Minik ellerine tutuşturulan mikrofon…
Ardından gırtlağını patlatırcasına haykırışı…
Sırtına bindirilen sorumluluk ve amansız yarış psikolojisi…
Kaybederse veya beğenilmezse yaşayacağı psikolojik travma…
Minik yüreklerine şimdiden yüklenen ağır duygular…
Uluslar arası çocuk hakları…Vs…
…?
Hele çocuklarını topçu ve popçu yapmak için uğraş veren anne babaların, iyi puan alan çocuklarıyla şimdiden gurur duyma manzaraları…
Ülkemin çocuklarının eğitim programları yerine şarkı-türkü yarışmalarıyla meşgul edilişi acı değil mi? Bizleri hiç düşündürmüyor mu?...
Eskiden “adam olacak çocuk “ programları vardı, şimdi ise başka türlü programlar var…
Şiddet dolu çizgi filmler, akşamın erken saatlerinde (praym taym da diyorlar) hile, ihtiras, kavga ve tartışma dolu diziler var…
Parklarda oynamak, dertlerden uzak pembe dünyalarında uçurtma uçurmak veya “daha dün annemizin kollarında” şarkısını söylemek varken, çocuk dünyalarından uzaklaştırılarak büyüklerin kirlenmiş dünyalarına zıplattırılan çocuklarımıza sahip çıkmalıyız.
Bir belediye başkanımız evlilik okulu uygulaması başlatmış. Güzel ve iyi niyetli bir girişim.
Ama çocuklarımızı ihmal edersek büyükler için açılan hiçbir okul ve akıl toplantıları kar etmeyecek…
Çocuklar duymasın…
17.06.2012