“Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir…gider gelirdi… Cengiz Aytmatov’un “Gün olur asra bedel” adlı romanı bu dizelerle başlar ve bu dizelerle biter…

Bizim memleketlerde de trenler, mavisiyle, karasıyla, doğu ekspresiyle, yük katarlarıyla hep gittiler ve geldiler…

Kara günlerde aydınlık, haber, erzak, barış ve zafer getirdiler…

Bir tarih yazdılar…

Trenlerin ayrı  bir yeri vardır geçmişimizde, kültürümüzde maneviyatımızda.…

Trenler edebiyatımızda, türkülerimizde, şarkılarımızda idi…

Raylarıyla sadece uzakları yakına değil, aynı zamanda geçmişle geleceği ve kalpleri birbirine bağladılar…

Bazen de ayrılık getirdiler,  şair “Bir tren sesi duymaya göreyim /İki gözüm iki çeşme” dedi.

Bazen sevinç  getirdiler…

Ama hiç  umutsuzluk getirmediler…

Karanlığı,  ıssızlığı ve sessizliği delerek her gece köyümüzün yakınından geçen trenin vagonlarının ışıkları içimizi ısıtır, güven verirdi…

Raylara kulağımızı  dayayıp uzaktan gelen treni anlamak ne çok mutlu ederdi bizi.

… 

Garlar bir şehrin yüzük taşı gibi gelmiştir bana.

Onlarsız şehirlerde bir şeyler eksik olur…

Ucuz ve güvenli seyahat sağlayarak dar gelirlinin ulaşım araçlarından birisi olmuştur..

Az yakıtla çok yük ve yolcu taşıyan katarlar cumhuriyetimizin gelişmesinde önemli rol oynamışlardır.

Dünya ekonomik krizinde dış ticaret fazlası veren dünyanın ekonomik devlerinden biri olan Japonya, ulaşımının çok büyük bölümünü trenlerle sağlamaktadır.

Trende ayaküstü sohbet ettiğim bir batılı “Trenlerde sadece patates taşınır, yolcu taşınmaz diyerek” Japon’lara gülmüştü… Onlar güledursunlar, Japon’lar, sömüren dünyanın sözlerine kulak asmayarak parasının büyük bölümünü motorlu taşıtlara ve karayollarına harcayarak hem canını hem malını tehlikeye atmıyor… Trenlerini daha güvenli hale getirerek hızlarını artırıyorlar. Sağladığı zenginlikle de halkını mutlu yaşatıyorlar...

Akyaka treninin kaldırıldığını duyunca üzüldüm…

Yıllarca Akyaka’yı okula, işe ve aşa bağlayan bir umuttu.

Akyaka treninin hareketi ve bereketi çağrıştıran, sabah uyuşukluğunu kaldıran sesi ile her sabah uyanmanın zevki bir başka idi…

Kaldırılmamalıydı…

Zarar ediyorduysa, bazı tedbirlerle giderilmesi mümkün olabilirdi.

Ayrıca nostaljisi vardı…

Umarız bu geçici bir durumdur.

Umarız Akyaka Treni’nin sıcak ıslığını ve raylarından gelen görkemli sesini en kısa zamanda tekrar duyarız…