Boz Ayıları Çöplükten Kurtarma Çabası
Allahuekber Dağları'nda yaşam alanları giderek daralan ve yiyecek bulmakta zorlandıkları için Kars'ın Sarıkamış İlçesi'nin çöplüğüne inen boz ayıları kurtarmak için belgesel çekildi.
Boz Ayıları Çöplükten Kurtarma Çabası
Allahuekber Dağları’nda yaşam alanları giderek daralan ve yiyecek bulmakta zorlandıkları için Kars’ın Sarıkamış İlçesi’nin çöplüğüne inen boz ayıları kurtarmak için belgesel çekildi.
Utah Üniversitesi Biyoloji Bölümü öğretim üyesi, Kuzey Doğa Derneği Başkanı Doç. Dr. Çağan Şekercioğlu, boz ayıların daralan yaşam alanlarını en son teknolojiyle gözlemlemek için 2 yıl önce Boğaziçi, Kafkas, Zagreb, Utah ve Zürih üniversitelerinden 5 kişilik ekip kurdu. Josip Kusak, Ayşegül Karaahmetoğlu, Emrah Çoban, Gabrielle Cozzu’dan oluşan ekip, 17 günde tuzak kurup, uyuşturucu iğne ile yakaladığı boz ayılardan 5’ine verici, 4’üne kameralı verici, 2’sine özel geliştirilen tasmalı kameralar taktı. Zarar vermeyecek şekilde tasarlanan tuzaklarla yakalanan ayılara takılan tasmalar sayesinde hayvanın hızı, yeri, vücut sıcaklığı ve nabzı hakkında bilgiler elde ediliyor. Ayılara GPS cihazı ve Crittercam takılmasıyla birlikte kameralardan elde edilen görüntüler bilime ışık tutuyor. Doç. Dr. Şekercioğlu ve ekibinin 17 günlük çabasını anlatan ve aynı zamanda Türkiye’nin ilk National Geographic yaban hayatı belgeseli olan ‘Boz ayının izinde Sarıkamış’ geçtiğimiz 6 Ekim günü CNN Türk’te yayınlanınca ilgi topladı.
Bozayıların beslenmek için ormandan Sarıkamış ilçe çöplüğüne giderken eski Erzurum- Kars karayolu ile Kars- Erzurum demiryolunu geçmek zorunda kaldığını, bu yüzden kazalarda hayatlarını kaybettiğine işaret eden Doç. Dr. Şekercioğlu, öncelikle bozayıların çöplükten kurtarılması gerektiğini bildirdi. Çöplüğe gelen en küçüğü 6 aylık, en büyüğü 20 yaşında ve 360 kilo ağırlığındaki 11 ayıya kamera ve vericiler taktıklarını anımsatan Doç. Dr. Şekercioğlu, her ayının günde 35-40 kilo yiyecek bulma zorunda olduğunu ifade etti. Bir erkek boz ayının 300 kilometrelik bir yaşam alanına sahip olduğunu anımsatan Doç. Dr. Şekercioğlu, hedeflerinin 162 kilometrelik yeni bir yaban hayatı koridoru açarak Sarıkamış ormanı ile Kafkas, Karadeniz, Gürcistan ormanlarını birbirine bağlamak zorunda olduklarını belirtti. Yaban hayatı koridorunun açılması halinde bozayıların Karadeniz ve Gürcistan’daki ormanlara gidip beslenip dönebileceğini vurgulayan Doç. Dr. Çağan Şekercioğlu, şunları söyledi:
“Bozayıların yaşamak için geniş alanlara ihtiyacı var. Ama günümüzde yaşam alanları giderek daralıyor. Bozayının başlıca besin kaynağı olan geyik ve yabani domuzlar insanlar tarafından avlanıyor. Yiyecek arayışı içinde olan ayılar Sarıkamış ilçe çöplüğüne iniyor. Burada kaçak avcılar tarafından öldürülüyor. İlçe çöplüğüne gitmeleri için eski Erzurum-Kars karayolunu ve demiryolunu geçmeleri gerekiyor. Maalesef bozayıları tren veya araba çarpması sonucu da kaybediyoruz. Bozayıları yaşatmak için 162 kilometrelik yeni bir yaban hayatı koridoru açmamız gerekiyor. Tüm çabamız, yeni yaşam alanları açarak bozayıları çöplükten kurtarmak.” kha
