1930 doğumlu olup bekar hayatı yaşayan Kağızman halkının sevdiği ve koruduğu insan olan Kağızman’ın Ağası Nuroş 9 Mart 2003 yılında bir lokantada yemek yiyip ardından çayını yudumlarken orada yığılarak vefat etmişti.
İlçe halkının büyük çoğunluğunun katıldığı bir cenaze merasimi ile şehir mezarlığına defnedilen Nuroş’un taziyesi ise Aşağı Camii diye bilinen Merkez Camii bahçesinde verilmişti. İlçe halkı ona olan hakkını fazlasıyla helal etmiş ve yasa boğulmuştu.
Kağızman Ağası Nuroş’un ardından ve adından günlerce söz edilmişti. İlçe halkı yaşarken onu unutmamış, parasal yardımlarda bulunmuş, yaşamını sürdürmesine vesile olmuştu. Bu sevgisini öldükten sonra da sürdüren halkın içinden bir hayırsever onun mezarını yaptırdı.
Mezar taşı için ilçenin yetiştirdiği halk ozanlarından Kemal Devrani’de bir şiir yazarak armağan etti.
Görkemli bir mermer mezara sahip olan Nuroş’un mezar taşına yazılan fakat kısa bir zaman sonra yazı boyası dökülen şiirin sözleri şöyledir:
Aziz Dostlar
Ağlayarak bu dünyaya
Geldim döndüm gidiyorum
Beş metre bez bir Fatiha
Aldım döndüm gidiyorum
Bir Fatiha okunsun da
Ruhum şad olur bu anda
Birkaç gün misafir handa
Kaldım döndüm gidiyorum
Burdada adım Nuroş’tur
Çok rahatım yerim hoştur
Dünya fani sonu boştur
Öldüm döndüm gidiyorum
Ankara’da oturan Kağızmanlı Halk Ozanı Kemal Devrani üç kıtalık bu şiiri Nuroş’un ağzından dökülen mısralar gibi yazarak ona armağan etmiştir. Şiirde olduğu gibi adının bu dünyada olduğu gibi o bir dünyada da Nuroş olduğunu rahat ve yerinin hoş olduğunu belirten Nuroş’un ruhu şad olsun.
Haber: Sait KÜÇÜK