Bugünün Karanlığında.
Memleketin dahilinde iktidara sahip olanlar pek seviyor geçmişi anlatmayı.
Ama…
“Geçmiş” ufukları cumhuriyete olan kinleri ile sınırlı olanların “memleketi ayakları altına aldıklarından bu yana” anbean karanlığa gömüldüğümüz de bir gerçek.
Eskiden mesela…
Kadınlar için sokaklar daha güvenilirdi.
Bebek öldüren çeteler yoktu.
Mahallelerinde, hizmet aldıkları kurumlarda işkence görmüyorlar, ölmüyorlardı engelli ya da engelsiz çocuklar.
Bugün öyle mi?
Son 22 yılda olan biteni defalarca anlattık.
En son Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na bağlı Niğde Engelsiz Yaşam ve Bakım Rehabilitasyon Merkezi’nde olanları duyup dehşete düştük.
9 Yaşındaki Mustafa Çelik adlı çocuğun kurumdaki vefatının ardından, kendisi ve arkadaşlarının aylardır gördüğü düpedüz işkence ortaya çıktı.
Niğde Cumhuriyet Başsavcılığı’nın iddianamesine göre 14’ü tutuklu 26 kadın bakıcı, vefat eden Mustafa Çelik de dahil 15 çocuk ve bir yetişkine sistematik şiddet uyguladı.
3 Aralık Dünya Engelliler Farkındalık Günü yaklaştı.
Biliyoruz ki o gün…
Yine iktidarıyla, muhalefetiyle nutuklar atılacak, vaatler havada uçuşacak, yine -cek’li -cak’lı kovalarca “boş” laf edilecek.
Yine sarının muhtelif tonlarındaki STK’lar -son dönemde yaşananlardan dolayı doğal olarak istifası istenen, hatta istenmeden istifa etmesi gereken- “bakanlarının” yanında saf tutacak, “bakanımızı yedirmeyiz” diyecekler.
Cerebral palsy ile yaşayan çocuklar için aileleri, eğitim hayatlarını sırf eğitim uygulama okuluna kaydettirmek istemedikleri için “nasılsa üniversite okuyamayacak, ne uğraşıyorsunuz ki” zihniyeti ile mücadele etmeyi sürdürecekler.
Yine anne babalar, bellerindeki fıtığa rağmen her geçen gün büyüyen hareketleri kısıtlı evlatlarını kaldırıp kondurmak zorunda kalacaklar.
Engelliler için eğitimden istihdama, sağlıktan sosyal hayata, erişilebilirlikten ihtiyaçları olan araç gerecin temin edilmesine kadar uzanan problemleri çözülmeksizin var olmaya devam edecek.
Mesela tasarruf tedbirleri kapsamında kapatılan ve engelli çocukların faydalandığı halk eğitim kursları için “merak etmeyin, tekrar açacağız” sözleri tekrar verilecek.
İlerisini gerisini bilmem ama normal demokratik bir ülkede hükümetin istifa etmesi gereken işkence ve ölümün devlet kurumlarında engelli çocuklara uzandığı “bugünün karanlığında” bırakın hükümeti, bakan hatta ilgili bürokratlar dahi sorumluluk alıp istifa etmeyecekler.
Hem de güvenden başka sermayesi olmayan kamu kurumlarını maddi manevi her bakımdan zarara uğratıp suç işledikleri gerçeğini gözlerden kaçırarak…
Çünkü sistem, o sistem değil artık!
Yolumuz çok uzun olsa da…
Hak temelli mücadeleyi esas almış engelliler ve aileleri tüm sorunlar çözülene, haklarını alana kadar ve çoğunlukla olduğu gibi yine tek başlarına mücadele etmeye devam edecekler!
Hiçbir kişiye, gruba, partiye ya da sarı STK’ya ram olmadan…
Çünkü…
Hak verilmez, alınır!
Çünkü…
İnsan hayatı, hiçbir vicdanın eline bırakılamayacak kadar değerlidir!