Kars’ta mazot fiyatları çiftçileri atlara yönlendiriyor
Son aylarda yaşanan ekonomik krizle birlikte artan mazot fiyatları, Kars’ta çiftçileri yıllar öncesinde olduğu gibi işlerini atlarla görmeye zorluyor.
Kars’ın birçok köyünde olduğu gibi Akyaka ilçesinin Karahan köyünde, kaybolmaya yüz tutmuş nalbantlık mesleği litresi 24TL’yi geçen yüksek mazot fiyatları nedeniyle yeniden canlanmaya başladı.
CENGİZ ÖZTÜRK “MAZOT ÇOK PAHALI OLDUĞU İÇİN ARTIK TRAKTÖR KULLANAMIYORUZ”
Karahan köyünde geçimini tarım ve hayvancılıkla idame ettiren Cengiz Öztürk, 14 yaşındaki oğlu Hasan’ın ‘yavuz’ adını verdiği atının, yıpranan nallarını sık sık değiştirdiğini ve mazot pahalı olduğu için artık çiftçiliğe traktör yerine atlara devam etmeğe başladığını söyledi.
Bu nedenle atlara mecbur kaldığını söyleyen Cengiz Öztürk, “Hüseyin Bey Akyaka yöresinin bir numaralı nalbandıdır. Atların nalını çok güzel çakar. Mazot pahalı olduğu için atlara devam. Atımız çok sakin ve onunlar adeta konuşuyoruz. Bazı atlara nal çakınca durmaz ve huysuzluk yapar. Atımız çok sakindir. Önceden mazot ucuz olduğu için tarımda atın gücünden faydalanma olayı bitmişti. Artık mecburen her kes atlara döndü. Pancar, patates ve mısıra yani her yere atlarla gidiyoruz. Neredeyse ilçeye de atlarla gideceğiz. Çünkü mazot çok pahalı olduğu için artık traktör kullanamıyoruz. Eskiden ucuzdu o zaman atlara gerek kalmıyordu. Şimdi atlara mecbur kaldık.”dedi.
HÜSEYİN İLKAR, “NALBANTLIK MESLEĞİ BİTMEK ÜZERE!”
Baba mesleği nalbantlığı 20 yıldır yaptığını söyleyen Hüseyin İlkar da mazot fiyatlarının her geçen gün artığından şikayet etti.
Traktör ve makine sayısının artması nedeniyle bölgede at sayısı azaldığını hatırlatan İlkar, son aylarda artan mazot fiyatları nedeniyle köylülerin bazı işlerini at ile görmeye mecbur kaldığını dile getirdi.
Kaybolmaya yüz turmuş nalbantlık mesleğinin inceliklerini de anlatan Hüseyin İlkar da; “Şu anda at nalbantlığı bitmek üzere ama biz yine devam ettiriyoruz. Atsız iş olmuyor. Öce atın ayağını düzeliyoruz. Sonrada ona göre nal ayarlıyoruz. Nalı ayarladıktan sonra çivilerini ayarlıyoruz. Daha sonra da çakmaya başlıyoruz. Atın her bir ayağına 3 sağa 3 de sola olmak üzere 6 çivi çakıyoruz. Boyutuna göre hangi nal uygunsa o nalı çakıyorum. Küçük gelirse açıyorum. Çiviler özel olarak yapılıyor ve Erzurum’dan geliyor. 20 yıldır bu işi yapıyorum ve baba mesleğini sürdürüyorum. Bu meslek bize babadan kaldı. Yazlık ve kışlık nallar var. Kış nalı mahmuzlu oluyor karda ve buzda kaymıyor. Nalları çaktıktan sonra atın uzayan tırnağını yontarak düzeltiyoruz ve fazlalığını alıyoruz. Atın canı yanmıyor. Tıpkı insanların tırnaklarını kesmesi gibi acımıyor. Yöremizin atlarını ben çakıyorum. Civardaki köylerin hepsine gidiyorum. 27 tane köyümüz var. Aşağı yukarı hepsinde nalbantçılık yapıyorum. Daha önceleri 200 ata nal çakarken bu sayı 25 ata kadar düştü. Makine sayısı çoğaldıktan sonra at sayısı azaldı ama şu anda mazot pahalı olduğu için köylülerimiz işlerini at ile görmeye mecbur kaldı. Bu mesleğin unutulmaması için arkadaşlarıma ve yiyenlerime de öğretiyorum” Dedi.
