Ana Özlemi ile Yakılan Türkü
Kağızman'ın Çilehane köyünden 1960 doğumlu Aşık Emin Yılmaz'ın anası Nazime Yılmaz gurbete gider.
Hasretlik sürer. Kızının evinde kalan Nazime Yılmaz’ı oğlu Emin Yılmaz özler.
Ayrılık ve hasret acısıyla Ana Özlemi adlı türküsünü yakar, söyler ve kendisine şiir olarak gönderir. Nazime Yılmaz şiiri okununca oğlunun hasretini anlar ve gurbetten döner.
Bu vesile ile bu türkü de doğmuş olur. Aşık Emin Yılmaz türküsünde şöyle seslenir:
Anam gurbet elde kendim sılada
Acele anamı yollasan bacı
Her gün yemek yesem ekmeğim acı
Ne olur anamı yollasan bacı
Ben öldüm bacı del oldum bacı
Çocuklarım yollarına bakıyor
Anam evde ışığımı yakıyor
Kış gelince çorabımı dokuyor
Acele anamı yollasan bacı
Ben öldüm bacı del oldum bacı
Zaten babam yoktur yaram kanıyor
Anasız ev veran olmuş sönüyor
Komşularım gelmiş beni kınıyor
Ne olur anamı yollasan bacı
Ben öldüm bacı del oldum bacı
AŞIK EMİN kurban olam yazara
İnsanların sonu gider mezara
Açtın yüreğime büyük bir yara
Ne olur anamı yollasan bacı
Ben öldüm bacı del oldum bacı
Türküdeki acıyı, hasreti, kederi dinleyen Aşık Emin Yılmaz’ın anası Nazime Yılmaz, kızıyla vedalaşarak ertesi gün oğlunun yanına döner ve bu hasret biter.
Haber: Sait KÜÇÜK
